Het werk van Ellen Rodenberg is gebaseerd op de herinnering. Speelde deze aanvankelijk een hoofdrol bij de tot standkoming van het schilderij, later verschuift het accent meer naar de vraagstelling, het hoe en waarom van het schilderen zelf.
Uit talrijke tekeningen en gouaches komen vanaf het jaar 2001 min of meer terloops diverse motieven bovendrijven. Rodenberg rubriceert deze van de herinnering afgeleide beelden onder de nummers 0 tot en met 13. Zij hanteert nu een lijst van 14 motieven. Elk motief heeft zijn eigen icoon.Deze tekens worden niet op zichzelf staand weergegeven, maar door elkaar heen. Het ene motief kan het andere beïnvloeden en transformeren tot nieuwe vormen en kleuren. Tesamen zijn het op elkaar reagerende vormmodellen die toegepast kunnen worden in nieuwe schilderijen of zelfs letterlijk tastbaar worden in een driedimensionale opstelling als een onderzoek naar nieuwe elementen die weer in de schilderijen gebruikt kunnen worden.
